Àlex Lorenz Bernard

I per fi vam naixer

Va ser un quinze de maig,

quan els temps van canviar,

ens vam fer grans i ens vam adonar del món real,

un món per modelar amb les nostres mans,

com si fos un obra d'art,

i vam sortir al carrer,

que era nostre i no ho sabíem,

i vam viure el present,

que era nostre i no ho sabíem,

i vam voler un futur,

que era nostre i no ho sabíem,

i vam nàixer,

que estàvem morts i no ho sabíem.

1 comentario:

  1. Mundo Momento Utopikronometriko12 de junio de 2011, 20:11

    Aqui parto del parto
    de la vida,
    tan corta que a lo alto
    el buen dios sol
    dice que la existencia es un crisol
    y que ya hemos ganado la partida.

    ResponderEliminar